Even bijpraten.

Er gebeurt op dit moment zoveel in de tuin en er moet ook nog heelveel gebeuren. Een tuin verhuizen is nog niet zo'n eenvoudige opgave. In het weekend rijden we op zaterdag met aanhangwagen richting camping om planten en ander spul op te halen. En zondag's richting nieuwe tuin om alles weer een plekje te geven. Maar het gaat er op lijken. Zondag wilde het weer niet erg meewerken, zodat we het na een paar uur en geheel onder de modder en zeiknat geregent maar voor gezien hielden. De tuin hoorden we zachtjes dankjewel zeggen voor deze regenbuien en verraste ons dankbaar met een nog mooier groen. En ach, na een lekker warm bad met  heerlijk geurende lavendelolie waren wij ook weer opgeknapt.

En dan was het maandag weer oma-oppasdag. De heemtuin geurde naar uien. Een wit tapijt van Alliumbolletjes en het zonnetje piepte er af en toe ook weer doorheen. Water heeft altijd een bepaalde aantrekkingskracht op groot en klein, en wat is er leuker dan steentjes in het water gooien, een blaadje mee laten drijven op het stroompje van het aangelegde beekje en gewoon met een stokje in het water spelen. Stijn kreeg er in ieder geval geen genoeg van.

 

Deze kraai was zo brutaal dat hij ons gewoon bij ons kwam zitten om om brood te vragen.

De zakdoekjesboom, Davidia involucrata, wappert in de wind. Een geweldig gezicht al die witte zakdoekjes die met ieder zuchtje wind in beweging komen.

 

    

 

 

Ik wil jullie allemaal een gezellige en zonnige koninginnendag toewensen. Met naar ik hoop leuke vondsten op al de vrijmarkten die er in het hele land gehouden worden.