zaterdag 28 januari 2017

Winterwonderland.......



De afgelopen week was een week van en voor mooie plaatjes. De vorst in combinatie met mist zorgde voor een rijplaagje buiten. En wanneer het 's morgens dan nog koud genoeg is en als extraatje de zon zijn best doet lijkt het alsof je in een winterwonderland bent beland.
Ik was zondagochtend niet de enige die op pad ging. Kom ik gewoonlijk bijna niemand tegen zo
 's morgens vroeg tijdens mijn rondje langs de Wijde Aa, nu was dat wel even anders.
Velen wilden genieten van al dat natuurlijke moois.


Het was een week om te wennen aan een nadrukkelijk aanwezige nieuwe president.
Arjan Lubach ging wereldwijd met zijn geweldige filmpje.
Velen zijn bezorgt over hoe het nu verder zal gaan met meneer Trump aan de macht.
Maar zorgen maken helpt niet zo heel veel. 
Je zorgen maken, maakt niet dat er dingen wel of niet gebeuren........
Een zinnetje wat ik mezelf heb aangewend sinds mijn kinderen, toen nog pubers, uitgingen.
Luisteren totdat je ze zachtjes, maar niet zachtjes genoeg want je werd was toch al wakker , wanneer ze probeerden zo zachtjes mogelijk de trap op liepen/slopen. Eigenlijk lag je natuurlijk allang wakker.
Totdat ik ergens las "je zorgen maken, maakt niet dat dingen wel of niet gebeuren"
En echt het hielp/helpt, niet bij de eerste keer maar langzamerhand sloop het er wel in om zo te gaan denken. En wat een rust geeft dat.
Natuurlijk zijn er ook hier van die momenten dat het niet zo makkelijk is als dat het schijnt, in ieder mensenleven zijn er gebeurtenissen dat je je verschrikkelijk zorgen kan maken. Vooral als het om gezondheid gaat.
Maar zorgen maken om een president.......nee.
Ik vertrouw op het gezonde verstand van anderen.


Het was ook de week van een gezellig bee/handwerkcafé in Rijpwetering. Wat een grote groep, volgens mij waren we met 18 quiltende dames rond de tafel. Ieder bezig met zijn eigen mooie quiltwerk. Ik zag mandjes, de wedding ring, de Irish Circles, de Prince in kerststofjes, mooie breiwerkjes en nog veel meer ander moois.

























Dan startte er 14 januari het Vakje per Week.
Twee jaar was er al het randje per week, waar ik niet aan mee deed. Maar wanneer ik dan aan het eind van het jaar de resultaten daarvan op het WWW tegenkwam had ik daar toch wel een beetje spijt van.
Dus toen ik het patroon van eerste vakje zag besloot ik deze keer wel mee te gaan borduren.
Op 1 van de Facebook verkoop groepen bood er iemand een lap borduurlinnen aan groot genoeg voor het vakje per week. Gereageerd en de lap lag een dag later in de bus. In mijn voorraad borduurzijde kleuren uitgezocht en aan het borduren, ik had natuurlijk al een vakje achterstand.
Maar de twee vakjes zijn klaar. Vandaag verschijnt het 3e patroontje.
Die je kunt HIER kunt vinden. 




Deze appelcake bakte ik gisteren. Er lagen in de fruitschaal nog een paar een beetje verschrompelde appels. Regelmatig is er in het nieuws dat we met zijn allen zoveel etenswaren weggooien. Nu hier niet. Ik/wij gooien bijna nooit iets weg. Die appeltjes verdwenen in deze cake.
Het recept: 200 gram bloem, 200 gram boter, 200 gram suiker, 4 (grote) eieren, de appeltjes, koek/speculaas kruiden en voor het frisje wat citroensap.
Een klein uurtje bakken op 180 graden.
Een klodder slagroom maakt het natuurlijk helemaal af en lekker.


Deze koekjes zijn hier heel geliefd. Het zijn havermout/rozijnen koekjes.
Recept:  50 gram boter, 50 gram bloem, snufje zout, halve theelepel bakpoeder, 1 losgeklopt ei, 175 gram havermoutvlokken, 125 gram basterd suiker, 125 gram rozijnen, 2 eetlepels sesamzaadjes.
15 minuten bakken op 180 graden.
De rozijnen vervang ik ook wel eens door cranberries of gedroogde en kleingesneden abrikozen.


De geborduurde lappen die mooi liggen te zijn onder mijn baksels vond ik ooit eens bij de kringloopwinkel voor 50 eurocent. En dan kan ik ze echt niet laten liggen. 50 cent !!! Wie weet hoe lang iemand daar mee bezig is geweest.
Er zit een merkje in met de naam  van de maker ? Gijsbert Enger. 




En dan lag er gisteren een pakketje in de brievenbus. Het was geen verassing hoor, ik had het namelijk zelf besteld. Ik vond dat ik een cadeautje verdiend had, het is tenslotte vandaag mijn verjaardag. Natuurlijk krijg ik van mijn lief ook altijd iets moois. Maar zeg nu eerlijk, zijn er mannen die echt weten dat een vrouw hier zo blij van kan worden. Niet zo heel veel volgens mij.
En dat is zeker geen klaagzang, maar een wetenschap waar ik al heel lang vrede mee heb....lol.


Ik zag het Lente Quiltje op de website van Atelier Bep. Klik HIER om op haar website te komen.
Nog geen 24 uur nadat ik het bij haar had besteld lag het al in de brievenbus.
Waar zouden we zijn zonder het WWW, en niet te vergeten de postbezorger.
Wat een lieve, verstilde kleurtjes. 
Ik ga er direct aan beginnen, zodat het quiltje voordat de lente begint op een mooi plekje kan hangen.




Heb ik daar wel tijd voor om aan een nieuw iets te beginnen vragen jullie je misschien af. Ze was/is toch zo enthousiast bezig aan haar Stonefields. 
Alle 121 blokken zijn aan elkaar genaaid.
De 4 Flying Geese randen zitten er, bijna, omheen.
Want wanneer je goed kijkt op de foto's zul je zien dat links bovenin nog een paar (5) geeses ontbreken. Ik had er blijkbaar te weinig geknipt, maar ook daar ben ik mee bezig.
Ik vond dus dat er wel even iets anders tussendoor mocht.
Trouwens.......het geeft wel een heel voldaan gevoel dat de quilt nu zover in elkaar zit.
Op naar de hexagon bloemen randen.





Fijne nieuwe week.

zaterdag 21 januari 2017

Een stok achter de deur..........



Wanneer ik achter de computer kruip om een blogje te schrijven, bekruipt mij regelmatig het gevoel van "heb ik wel iets te vertellen". Is er iets bijzonders gebeurt de afgelopen week. Waarmee ik een leuk, en voor jullie ook,  gezellig verhaaltje op schrijf waarvoor het de moeite is om een kijkje op mijn blog te komen nemen. Maar wanneer is een week bijzonder ?
Wanneer er iets heel spannends gebeurt, er spectaculair nieuws is of weet ik wat voor gekke dingen.
Nieuws........daar hebben we de NOS, kranten, actualiteiten programma's e.d. voor.
Bovendien word ik daar niet altijd vrolijk van, dit nieuws laat ik dus maar aan anderen over.
Ik lees wel kranten, ik kijk naar het nieuws, praatprogramma's (meestal is het trouwens luisteren want dan kan ik ondertussen quilten o.i.d.) en probeer op de hoogte te blijven van wat er in politiek Nederland en daar buiten gebeurt.
In maart moeten we tenslotte weer gaan stemmen, en ik zal jullie eerlijk zeggen, ik weet het nog niet.
Het is roerig om ons heen wat dat betreft.




Maar even terug naar die bijzondere week.
Want bijzonder was ie toch wel.
Het was een week met prachtig mooie winterdagen. Koud dat dan natuurlijk wel, maar ja het is tenslotte nog steeds winter. De meest mooie foto's kwamen voorbij van de ruige rijp.
De schaatskoorts tiert alweer welig. Ijsbanen zijn, al is het soms alleen maar in de ochtend, open.
Dochterlief kwam gisteren weer veilig thuis. Van een heerlijke 3 weken Aruba.
Straks gezellig even een bakkie bij haar doen en alle vakantieverhalen horen.
Woensdag was een knutseldag hier bij mij thuis met een klein groepje dames.
Veel geklets, gefröbel en eten en drinken, koffie en thee welteverstaan, want anders worden er scheve schaatsen steekjes genaaid. Het wortelsoepje werd gewaardeerd (Karen bedankt voor de inspiratie).
En het broodje met heksenkaas, kipfilet, tomaat, ei en ijsbergsla ging er met smaak in.




Zo zie je maar dat een "gewone" week toch al gauw bijzonder kan worden.
Even terug naar de titel van mijn blog: een stok achter de deur.......
Vorige week schreef ik al dat jullie me er aan mochten houden dat ik mijn hobbykamer nu eens echt op moest ruimen. Het heeft geholpen, deze stok achter de deur. Want ik moest en ik zou in dit blogje foto's laten zien van een opgeruimde kamer.
De deur van mijn kamer mag weer open blijven staan.
Ja echt, ik meen het. Want omdat wij in een appartement wonen en iedereen die bij ons binnenkomt langs mijn hobbykamer loopt hield ik deze deur angstvallig dicht.......lol.
We zullen zien hoelang dit zo blijft, zo netjes bedoel ik dan.


Zit er logica in het opruimen ?
Dat probeer ik wel, maar helemaal lukken wil dat niet moet ik eerlijk zeggen.
Lapjes, bolletjes wol, kantjes en bandjes bewaar ik redelijk op kleur.
Maar wanneer er dan een nieuw project gestart wordt, en alles echt alles nodig schijnt te zijn om tot een mooi geheel te komen, lijkt het alsof er een bom is ontploft.
Maar goed, voorlopig geniet ik weer van de netheid in mijn kamer.



Gezelligheid speelt ook een belangrijke rol op mijn plekje.
Vandaar al die prulletje, glazen (allemaal van de kringloop) potten vol met kantjes, mijn handgemaakte Rosaberen, en andere Rosa creativiteit.


Mijn lapjes zitten in plastic dozen, zoveel mogelijk op kleur.
Ik heb het al eens geprobeerd op stapeltjes in de kast, maar dat was geen succes. 
Wat bleek ! ik had/heb meestal net het onderste lapje nodig en dan weet je natuurlijk wat er gebeurt.




Het kastje van het vorige week blogje verbergt een schat !
Ik ben gek op oude kantjes en bandjes, en heb dan ook een hele verzameling.
Netjes op kartonnetjes gedraaid is het toch een plaatje om naar te kijken.
Of ik ze ooit nog eens allemaal ga gebruiken ? Ik denk het niet. Mocht je dus net eens DAT lintje, kantje of bandje zoeken. Schroom niet om mij er naar te vragen.
Dan stuur ik je graag een stukje toe.




Knopen, kralen en allerhande kleine frutsels bewaar ik in jampotten, weckpotten enz.
En daardoor is het ook weer een gezellig, opgeruimd en makkelijk terug te vinden (vooral dat laatste is niet geheel onbelangrijk) plaatje.


Mijn allerkleinste zelfgemaakte beertjes bewaar ik in een oude witgeschilderde letterbak.
De binnenkantjes beplakte ik met knutselpapier, ik kocht eens zo een blok bij de Action.
Het lijkt zo net een gekleurde lapjes deken.


En dit heerlijk gevulde mandje staat er om nog even van te genieten.
Sinds kort ontvang ik elke maand een pakketje stofjes van de Fat Quarter shop in Culemborg.
Google even op Fat Quarter shop Culemborg voor meer informatie.
De tekst:
A Home Is Made For Love And Dreams
is dan wel heel toepasselijk.





10 rijen zitten er inmiddels aan elkaar van de Stonefields Quilt.
Nog 1 rij te gaan. Die gaat er vandaag aangezet worden.
De Flying Geese rand ligt ook klaar.
En ja ook alle hexagon bloemen (167 in totaal) zijn gemaakt, deze moeten nog wel op de ondergrond vastgezet worden. 
Maar 1 stap tegelijk.
Een marathon loper begint tenslotte ook met 1 stapje.

Fijne nieuwe week.

zaterdag 14 januari 2017

Weeralarm.......of toch niet ???


Het was de week van, weer.....een weeralarm.
Code geel, oranje, storm, hoog water, glad, sneeuw en van alles wat met de winter te maken heeft.
Oké een gewaarschuwd mens telt voor twee. Dus halen we donderdag in ieder geval voor een paar dagen (doen we eigenlijk altijd hoor op donderdag) wat extra eten in huis. Je weet tenslotte maar nooit. Het kan vriezen, het kan dooien.
En toen werd het vrijdag. Hier in het westen van het land....geen sneeuw, geen storm.
Eigenlijk niets anders dan gewoon een gewone winterse januari dag.
Dat weeralarm.....ik krijg een beetje de neiging om het niet helemaal serieus meer te nemen.
En dat kan toch niet de bedoeling zijn ?
Worden heel veel dingen niet groter gemaakt dan dat ze zijn ?
Bijkomend voordeel.......genoeg eten in huis voor weer....een weeralarm !




Waar het in ieder geval wel weer voor is/was........is een grote pan erwtensoep.



Vandaag (zaterdag) was een dag met veel buien.
Liep ik het ene moment nog in de zon met de honden, het andere moment was ik omringd door een inktzwarte lucht. Maar trof ik het toch tijdens mijn dagelijkse rondje, en kon de paraplu ongebruikt weer de paraplubak in.


Woensdag was er het eerste handwerk/quiltcafé van het nieuwe jaar.
Het was een gezellige dag zo met bijna alle quiltdames bij elkaar.
Ik had mijn Flying Geese rand meegenomen voor de Stonefields quilt.
4 randen van 44 Geeses moeten het worden. Nu had ik er al 3 klaar, maar kwam ik tekort van de lichte stof. Ik vond er een andere stof bij, maar omdat ik deze wilde verdelen over de 3 al gereed zijnde randen heb ik deze weer uit elkaar gehaald en de nieuwe stof om de 3 flying geeses ertussen gezet. Extra werk maar wel beter verdeeld op deze manier. 
Inmiddels ben ik bijna klaar met de 4e rand.


En natuurlijk ben ik verder gegaan met het aan elkaar zetten van de blokken voor de Stonefields.
5 rijen van 11 blokken zitten er inmiddels aan elkaar.
En wat een goed gevoel geeft dat.


Nog even iets heel anders.......
Woensdag tijdens het quiltcafé hoorde ik over de app Storytel.
Een app waar je naar boeken kunt luisteren.
Lezen doe ik erg graag, maar het kwam er de laatste tijd veel te weinig van.
Alleen voor het slapen gaan, en dan vaak maar een paar bladzijden omdat de lettertjes dan begonnen te dansen en ik in slaap viel.
Storytel is niet gratis, maar je mag het wel twee weken uitproberen en dat ben ik ook aan het doen.
En ik denk dat ik verkocht ben.
Tijdens het quilten, breien, haken, borduren enz. luisteren naar je favoriete schrijver/schrijfster.
Het is even wennen dat luisteren, maar ook heel ontspannen wanneer het eenmaal gewend is.
Ik ben bezig met het 3e deel van De Reiziger serie van Diana Gabaldon.
En ondertussen worden er heel veel steekjes gemaakt.
Heerlijk.





Afgelopen zomer knapten we de gang op met een nieuw kleurtje. Na het olijfgroen werd het tijd voor een frisse entree. Het groene kastje werd weggeven aan schoondochter die er wel wat mee kon.
Helaas was het kastje te groot voor de plaats die zij voor ogen had en kwam het hier vorige week weer terug. Het kastje kocht ik jaren geleden eens bij de kringloopwinkel voor € 7,50.
Een kastje van goede kwaliteit, maar eiken is niet echt mijn steil.
Dus verfde ik het groen, met muurverf voor het mooie matte effect, en deed het eerst dienst in mijn hobbykamer, waar het een ideaal kastje was voor potjes met allerlei kleine frutsels.
Later werd het in de gang gehangen met mijn verzameling oude stoffen handschoenen dozen.


En nu na 2x verven met, weer een matte muurverf in dezelfde kleur als de onderkant van de muren, hangt het weer op dezelfde plaats in de gang.
Soms hoeft leuk niet duur te zijn.
Het ladekastje komt uit het huis van mijn vader nadat hij was overleden. Ik verfde het met de kleur ral 9010 waardoor het een heel ander gezicht werdoor. 
Net als de spiegel uit de kringloop.
De mand met de beren (ook kringloop) kreeg ook een likje verf.


Mijn doel voor de komende week ?
Iets waar ik de afgelopen weken al een paar keer aan begonnen ben, en nog steeds niet heb afgemaakt, mijn hobbykamer opruimen.
Daar is de laatste weken van alles ingezet en opgestapeld.
En hier een foto plaatsen van de rommel (en dan valt het op deze foto nog wel mee, maar is het in het echt veel erger) is een goede stok achter de deur om te beloven volgende week foto's te plaatsen van een opgeruimde hobbykamer !!!
Houden jullie me aan die afspraak ?


Lieve bloglezers hartelijk bedankt voor alle reacties op mijn vorige post.
Weet dat ik dat zeer waardeer.

Ik wens jullie een fijne en creatieve nieuwe week.

zaterdag 7 januari 2017

Kerstboom eruit.......bloemen erin.

 Het nieuwe jaar is alweer bijna een week oud.
En alhoewel ik de lichtjes in huis toch wel erg gezellig vind, hebben we gisteren toch maar de kerstboom en alle versiersels opgeruimd. Jongste kleinzoon vond het wel erg leuk om oma daarbij te helpen. Donderdag en vrijdag was het oppasdag voor opa en oma. Wij hebben geen vaste oppasdagen, maar in de schoolvakanties zijn ze altijd wel een paar dagen bij ons. Gezellig, en omdat opa nog niet helemaal mobiel is met zijn nieuwe knie is een extra handje van kleinzoon Rens, hij is pas 6 jaar geworden maar kan heel goed meehelpen, tijdens het aftuigen van de kerstboom heel fijn.
's Avonds bakte ik samen met oudste kleinzoon Stijn, hij is meer van het koken en bakken en niet zo van het opruimen 😀, een hele grote stapel pannenkoeken. 


We moeten wel weer heel erg wennen aan het "lege" huis. 
Hing er gisteren nog een gezellige guirlande met lichtjes en hartjes aan de kast nu is alles weer gewoon zoals het bijna het hele jaar zo is.
Natuurlijk ook heel gezellig, maar wennen is het wel.


Het was best wel een drukke week met 2 oppasdagen, het weer op orde maken van het huis na veel december visite, 2 ziekenhuis bezoeken, waar de wachtkamers vol zaten en daardoor de afspraken ontzettend uitliepen (volgende keer neem ik mijn handwerkje mee) en de "gewone" dagelijkse bezigheden.
Toch heb ik de afgelopen week een begin gemaakt met het in elkaar zetten van de Stonefields quilt.
Schreef ik in mijn vorige blogje nog dat ik een beetje (veel) koudwatervrees heb wat betreft het afmaken van mijn quilt projecten. Vraag ik me nu af, waarom ? 
Na nog een beetje schuiven, wat blokken op een andere plek gestopt ben ik tevreden over het geheel.
Per rij, op de juiste volgorde in een map gestopt, kan het aan elkaar naaien beginnen.




Weg koudwatervrees want wat wordt het leuk.
Waar was ik nou bang voor ? Dat het niet leuk zou worden, dat het tegen zou vallen al die verschillende lapjes bij elkaar.
Heeft het soms te maken met dat ik nogal van "het moet wel kloppen qua vormen en kleuren" ben.
En juist met het met lapjes spelen moet je ook echt met lapjes spelen !
Loslaten dus dat "het moet wel kloppen".





In onze schuur liggen nog twee behoorlijk grote stapels met Ariadne's. Veel van die oudere Ariadne's zijn nog de Ariadne's toen Ariadne nog een handwerkblad was. Nu was ik al een poosje van plan om deze stapels eens uit te gaan zoeken. Deze week zag ik op het blog van "Supergoof" foto's van een mooie quilt. 1 van de eerste quilts die ze maakte. Het patroon kwam uit een oude Ariadne.
Ik ben de schuur eens ingedoken en heb meteen een stapel mee naar boven genomen.
Heerlijk om in deze oude bladen te neuzen.
In die tijd ging mijn interesse niet uit naar quilts, ik was meer van het breien, haken, borduren en zelf kleding maken. Nu ik ook het quilten heb ontdekt ga je de bladen weer heel anders zien.
Toch blij dat ik ze nog niet heb weggedaan.




En toen werd het deze week ook nog een beetje winter.
Wat mij de afgelopen week opviel op Facebook en Instagram waren de woorden:
Kerstboom eruit, voorjaar erin.
Maar mensen willen we alles niet een beetje te snel ?
De winter is pas net begonnen.
Hoor ik zovelen klagen dat de dagen, weken, maanden en jaren omvliegen. Zijn we ook zelf zo ongeduldig dat we, terwijl de lente pas in maart begint, het nu al zover willen laten zijn.

Ik niet, ik geniet.
Van alle jaargetijden, de winter, de lente, de zomer en de herfst.
Het leven gaat al zo snel.

En kijk toch eens wat de winter ook zoveel mooie plaatjes kan opleveren.
Ik hoop op een echte winter, met schaatsen en sneeuw.
Die iets langer duurt dan een dag of twee.















Geniet van de winter.
Geniet van al het moois.
Geniet van buiten.
Geniet van binnen.
Geniet.

Rondje Hoogmade, Leiderdorp, Hoogmade.........

Het was vandaag een heerlijke dag om aan de wandel te gaan. En koos ik er deze keer voor om vanuit Hoogmade, de Munnikenpolder in Leiderdorp...