Wij genoten de afgelopen weken nogmaals van de prachtige Elzas.
En wat we eigenlijk nooit doen.....
We bezochten twee keer hetzelfde gebied.
In mei/juni waren wij ook al in de Elzas.
Het was een soort van "liefde op het eerste gezicht" in mei/juni.
En ook stonden we op dezelfde camping in Turckheim.
Met al die prachtige stadjes op een kleine afstand.
We bezochten dezelfde stadjes, zoals Colmar, Eguisheim, Riquewehr enTurckheim.
Maar we bezochten ook, voor ons, nieuwe oude stadjes zoals Guebwiller, Hunawihr en Zellenberg.
We wandelden tussen de wijngaarden door, waar de druivenpluk in volle gang was.
We reden een gedeelte van de Route des Cretes van de Vogezen.
Waarbij we prachtige vergezichten hadden.
Ik spotte zomaar midden op de dag.
Tijdens mijn wandeling met de honden.
Een moeder ree met twee kinderen.
En dat op nog geen 50 meter afstand.
We spraken Frans, Engels, Duits en een beetje Nederlands.
Soms een beetje met handen en voeten.
Maar eruit komen doe je altijd.
Natuurlijk proefden we de heerlijke Elzasser wijnen.
Want wijn maken dat kunnen ze hier wel.
Er was een avond met dames en heren in Elzasser klederdracht.
Waar gedanst werd en muziek gemaakt.
Ik mocht het genoegen hebben om uitgenodigd te worden voor een dans.
Vermakelijk was het allemaal wel.
En zeker wanneer je de verkeerde kant op danst en dan zomaar je partner kwijt bent.
De foto's in dit blog zijn bloemrijk en kleurrijk.
Wat een werk word er in deze stadjes gemaakt van de bloembakken/beplanting.
Elk stadje is een feest van kleur en heel veel geur.
En wat ziet het er allemaal nog goed uit, ook al is het al eind augustus begin september.
Er is geen stadje waar geen bloemen aan de gevels hangen.
Ville Des Fleur.
En nu weer thuis.......ook weer heel fijn.
Terugkijken op een mooie inspirerende vakantie.
Lijkt het hier wel herfst.
Maar als ik heel eerlijk ben........ik heb er geen hekel aan.
Ik hou van de seizoenen.
Vandaag waaide de eerste herfststorm over Nederland.
De kastanjes vlogen me vanmorgen om de oren.
Was het weer heel gezellig om naar het eerste Quilt/Handwerk café van het nieuwe seizoen te gaan.
Waar iedereen het weer heerlijk vond om elkaar na 2 maanden te zien.
Was er genoeg bij te kletsen en te laten zien.
Had Karen, samen met haar dochter, gezorgd voor iets lekkers bij de koffie en een heerlijke lunch.
Wat een verwennerij ook weer zo een dagje uit.
Er werd de afgelopen weken ook best nog wel veel aan creatiefs gedaan.
Daarover in een volgend blogje meer.
Ik hou het nu maar even bij de bloemen.
Want wanneer ik de foto's zie ben ik weer even terug.
Met dit weer krijg ik weer trek in stamppot en stevige soepen.
Zo hoorde ik vandaag een, weer eens wat anders, recept voor boerenkool stamppot.
Stamppot maken van boerenkool en aardappelen, spekjes uitbakken, een paar uien erbij, wanneer deze gebakken zijn een scheutje honing toevoegen, een beetje laten karameliseren.
Stamppot op je bord, een kuiltje maken, daarin het prutje en een flinke schep piccalilly erbij.
Dit kan volgens mij alleen maar heel lekker zijn.
Joyce bedankt voor de inspiratie.
Ik ga het snel uitproberen.
De was is weer in de kast, de caravan schoon en terug in de stalling.
Thuis is weer heerlijk.
De kaarsjes gaan weer aan.
En heus we krijgen vast nog wel een paar mooie nazomerse dagen.
Waarin dat herfst zonnetje nog zo lekker kan verwarmen en van dat mooie licht geeft.
Zo een dag die begint met mist flarden.
Spinnenwebben die glinsteren in de zon.
Paddenstoelen.
De rode bessen en vruchten en het verkleurende blad.
