Op de fiets en aan de wandel...............

Het blijft een feestje om naar buiten te gaan.

En zeker dubbel genieten wanneer we zo verwend worden als de laatste tijd met dat mooie weer.

Met het zonnetje ziet het er toch allemaal vrolijker uit.

Waar ik toch steeds het meest van geniet zijn de vogels.

Die zo uitbundig hun mooiste lied zingen.

En dan zo 's morgens vroeg buiten is dat ook een waar feestje.

Ik weet niet of jullie weleens naar podcasts luisteren.

Een aanrader op het gebied van vogels leren kennen en herkennen is de podcast:

vogelspotcast 

In deze podcast gaat Arjan Dwarshuis (ook bekend van het programma Binnenstebuiten en wererldrecordhouder vogels kijken) samen met zijn jeugdvriend Gijsbert van Baalen, die nog geen kraai van een ekster kan onderscheiden, wekelijks op vogelsafari.

Samen ontdekken ze de meest uiteenlopende vogelsoorten, aangevuld met veel beginnersvragen en mooie anekdotes. Van de meest spannende natuurgebieden tot het park waar je dagelijk doorheen wandelt.

Heel leuk om te luisteren, met humor gebracht, en leert zo veel van het vogelleven.

Wanneer ik luister zoek ik op mijn telefoon de betreffende vogel erbij zodat ik meteen een beeld heb van de vogels die ze spotten.

De natuur ontploft in dez maanden.

De meidoorn bloeit, de bomen worden weer groen.

En dat in een paar weken tijd.

En dan het Fluitekruid met zijn kantachtige bloemen.

Wanneer ik dit schrijf zijn ze bijna alweer uitgebloeid.

Ik verbaas met weleens over de mensen die zeggen dat het in de randstad zo druk is.

Dat is natuurlijk ook wel zo.

Maar in de buurt van Leiden en Alphen aan de Rijn ( waar wij wonen ) is er ook nog zoveel groen, parken, heemtuinen, strand, "bos" (bos is misschien een beetje te groot woord in de randstad, polder, duinen, plassen, sloten, fietspaden/route's en wandelpaden/route's. 

En jullie kennen mijn motto:

De natuur is elke dag anders......je moet het alleen wel willen zien.

En je hoeft er alleen maar je voordeur voor uit.

En daarom stappen wij zo graag op de fiets of gaan aan de wandel als het maar even kan elke dag wel even. Naar buiten gaan is goed voor lijf en hoofd.

En soms moet je de menselijke bouwsels maar voor lief nemen.

En zeg nou zelf, zo gespiegeld in het water wanneer het windstil is,en met de zon erbij valt het best wel mee. En die stroom die hebben we nodig, anders zou ik ook geen blogjes kunnen schrijven.

Het longkruid bloeit in de kleuren wit, paars en roze.

En ook de Koekoeksbloem bloeit weer volop in de Munniken polder.

Dit gebied is nog maar een paar jaar oud, ligt vlak langs de drukke A4.

En toch is het al een vogelparadijs geworden.

Bloeit er veel moois.

Aan de ene kant de stille polder.

En op nog geen 250 meter aan de andere kant het altijd razende verkeer.

Bij de molen hangt het toilet boven het water.

Het lijkt allemaal romantisch die goede oude tijd.

Maar het leven in de molen was van geen enkel comfort voorzien.

Bij gebrek aan een keuken werd er gekookt boven open vuur of op een potkachel. Opstijgende rook en roet maakten de eerste verdieping onbewoonbaar. Twee bedsteden dienden al slaapplaats voor het hele gezin. Regenwater diende als drinkwater en de wasplaats was langs de waterkant.

Het leven in en om de molen was hard.

Het is mooi dat er zoveel molens bewaard zijn gebleven in onze omgeving.

En deze door vrijwilligers nog in bedrijf worden gehouden.

Er is veel jong spul in de polder.

Deze moedereend was er niet van gediend dat een reiger zich tegoed wilde doen aan 1 van haar kinderen. Ze vloog achter de reiger aan en die liet zich door haar wegjagen en koos het hazenpad.

Gelukkig liep dit goed af.

Een aantal weken geleden stak de gemeente stokken in de grond langs een poldersloot.

Oké dacht ik toen ik ze hiermee bezig zag, wat zal dit worden.

Maar een paar weken lopen de "stokken" al uit.

En zoals ik in ons plaatselijk krantje las zijn/worden het wilgen.

Leven in een kale stok.........de natuur is sterk.

Op de fiets reden we naar de heemtuin in Leiden.

Vlak langs een heel drukke weg groeit er heel veel moois.

En in zo'n drukke stad als Leiden, lopen wij hier met zijn tweetjes.

Op sommige plekken ziet het blauw van de klokjesbloemen.

En die opgerolde varen bladeren zijn eigenlijk een kunstwerk op zich.

Een Heemtuin of Heempark is een park waar inheemse wilde planten groeien en deze tuinen hebben dus een uitstraling van een natuurgebied-natuurreservaat.

Vanuit het heempark kun je ook een bezoek brengen aan de Leidse Hout en/of een wandeling maken bij landgoed Oud Poelgeest.

De Heemtuin werd al in 1959 aangelegd en bestaat uit verschillende landschappen, zoals bos, duin en moeras. Ieder landschap heeft zijn eigen grondsoort en klimaat en plantensoorten die daarbij horen.

De eerste gele plompen bloeien.

En in hetzelfde polderslootje zijn de karpers aan het paaien.

Voorjaar op zijn mooist.