Kerstboom eruit.......bloemen erin.

 Het nieuwe jaar is alweer bijna een week oud.

En alhoewel ik de lichtjes in huis toch wel erg gezellig vind, hebben we gisteren toch maar de kerstboom en alle versiersels opgeruimd. Jongste kleinzoon vond het wel erg leuk om oma daarbij te helpen. Donderdag en vrijdag was het oppasdag voor opa en oma. Wij hebben geen vaste oppasdagen, maar in de schoolvakanties zijn ze altijd wel een paar dagen bij ons. Gezellig, en omdat opa nog niet helemaal mobiel is met zijn nieuwe knie is een extra handje van kleinzoon Rens, hij is pas 6 jaar geworden maar kan heel goed meehelpen, tijdens het aftuigen van de kerstboom heel fijn.

's Avonds bakte ik samen met oudste kleinzoon Stijn, hij is meer van het koken en bakken en niet zo van het opruimen 😀, een hele grote stapel pannenkoeken. 

We moeten wel weer heel erg wennen aan het "lege" huis. 

Hing er gisteren nog een gezellige guirlande met lichtjes en hartjes aan de kast nu is alles weer gewoon zoals het bijna het hele jaar zo is.

Natuurlijk ook heel gezellig, maar wennen is het wel.

Het was best wel een drukke week met 2 oppasdagen, het weer op orde maken van het huis na veel december visite, 2 ziekenhuis bezoeken, waar de wachtkamers vol zaten en daardoor de afspraken ontzettend uitliepen (volgende keer neem ik mijn handwerkje mee) en de "gewone" dagelijkse bezigheden.

Toch heb ik de afgelopen week een begin gemaakt met het in elkaar zetten van de Stonefields quilt.

Schreef ik in mijn vorige blogje nog dat ik een beetje (veel) koudwatervrees heb wat betreft het afmaken van mijn quilt projecten. Vraag ik me nu af, waarom ? 

Na nog een beetje schuiven, wat blokken op een andere plek gestopt ben ik tevreden over het geheel.

Per rij, op de juiste volgorde in een map gestopt, kan het aan elkaar naaien beginnen.

Weg koudwatervrees want wat wordt het leuk.

Waar was ik nou bang voor ? Dat het niet leuk zou worden, dat het tegen zou vallen al die verschillende lapjes bij elkaar.

Heeft het soms te maken met dat ik nogal van "het moet wel kloppen qua vormen en kleuren" ben.

En juist met het met lapjes spelen moet je ook echt met lapjes spelen !

Loslaten dus dat "het moet wel kloppen".

In onze schuur liggen nog twee behoorlijk grote stapels met Ariadne's. Veel van die oudere Ariadne's zijn nog de Ariadne's toen Ariadne nog een handwerkblad was. Nu was ik al een poosje van plan om deze stapels eens uit te gaan zoeken. Deze week zag ik op het blog van "Supergoof" foto's van een mooie quilt. 1 van de eerste quilts die ze maakte. Het patroon kwam uit een oude Ariadne.

Ik ben de schuur eens ingedoken en heb meteen een stapel mee naar boven genomen.

Heerlijk om in deze oude bladen te neuzen.

In die tijd ging mijn interesse niet uit naar quilts, ik was meer van het breien, haken, borduren en zelf kleding maken. Nu ik ook het quilten heb ontdekt ga je de bladen weer heel anders zien.

Toch blij dat ik ze nog niet heb weggedaan.

En toen werd het deze week ook nog een beetje winter.

Wat mij de afgelopen week opviel op Facebook en Instagram waren de woorden:

Kerstboom eruit, voorjaar erin.

Maar mensen willen we alles niet een beetje te snel ?

De winter is pas net begonnen.

Hoor ik zovelen klagen dat de dagen, weken, maanden en jaren omvliegen. Zijn we ook zelf zo ongeduldig dat we, terwijl de lente pas in maart begint, het nu al zover willen laten zijn.

Ik niet, ik geniet.

Van alle jaargetijden, de winter, de lente, de zomer en de herfst.

Het leven gaat al zo snel.

En kijk toch eens wat de winter ook zoveel mooie plaatjes kan opleveren.

Ik hoop op een echte winter, met schaatsen en sneeuw.

Die iets langer duurt dan een dag of twee.

Geniet van de winter.

Geniet van al het moois.

Geniet van buiten.

Geniet van binnen.

Geniet.