Een stok achter de deur..........

Wanneer ik achter de computer kruip om een blogje te schrijven, bekruipt mij regelmatig het gevoel van "heb ik wel iets te vertellen". Is er iets bijzonders gebeurt de afgelopen week. Waarmee ik een leuk, en voor jullie ook,  gezellig verhaaltje op schrijf waarvoor het de moeite is om een kijkje op mijn blog te komen nemen. Maar wanneer is een week bijzonder ?

Wanneer er iets heel spannends gebeurt, er spectaculair nieuws is of weet ik wat voor gekke dingen.

Nieuws........daar hebben we de NOS, kranten, actualiteiten programma's e.d. voor.

Bovendien word ik daar niet altijd vrolijk van, dit nieuws laat ik dus maar aan anderen over.

Ik lees wel kranten, ik kijk naar het nieuws, praatprogramma's (meestal is het trouwens luisteren want dan kan ik ondertussen quilten o.i.d.) en probeer op de hoogte te blijven van wat er in politiek Nederland en daar buiten gebeurt.

In maart moeten we tenslotte weer gaan stemmen, en ik zal jullie eerlijk zeggen, ik weet het nog niet.

Het is roerig om ons heen wat dat betreft.

Maar even terug naar die bijzondere week.

Want bijzonder was ie toch wel.

Het was een week met prachtig mooie winterdagen. Koud dat dan natuurlijk wel, maar ja het is tenslotte nog steeds winter. De meest mooie foto's kwamen voorbij van de ruige rijp.

De schaatskoorts tiert alweer welig. Ijsbanen zijn, al is het soms alleen maar in de ochtend, open.

Dochterlief kwam gisteren weer veilig thuis. Van een heerlijke 3 weken Aruba.

Straks gezellig even een bakkie bij haar doen en alle vakantieverhalen horen.

Woensdag was een knutseldag hier bij mij thuis met een klein groepje dames.

Veel geklets, gefröbel en eten en drinken, koffie en thee welteverstaan, want anders worden er scheve schaatsen steekjes genaaid. Het wortelsoepje werd gewaardeerd (Karen bedankt voor de inspiratie).

En het broodje met heksenkaas, kipfilet, tomaat, ei en ijsbergsla ging er met smaak in.

Zo zie je maar dat een "gewone" week toch al gauw bijzonder kan worden.

Even terug naar de titel van mijn blog: een stok achter de deur.......

Vorige week schreef ik al dat jullie me er aan mochten houden dat ik mijn hobbykamer nu eens echt op moest ruimen. Het heeft geholpen, deze stok achter de deur. Want ik moest en ik zou in dit blogje foto's laten zien van een opgeruimde kamer.

De deur van mijn kamer mag weer open blijven staan.

Ja echt, ik meen het. Want omdat wij in een appartement wonen en iedereen die bij ons binnenkomt langs mijn hobbykamer loopt hield ik deze deur angstvallig dicht.......lol.

We zullen zien hoelang dit zo blijft, zo netjes bedoel ik dan.

Zit er logica in het opruimen ?

Dat probeer ik wel, maar helemaal lukken wil dat niet moet ik eerlijk zeggen.

Lapjes, bolletjes wol, kantjes en bandjes bewaar ik redelijk op kleur.

Maar wanneer er dan een nieuw project gestart wordt, en alles echt alles nodig schijnt te zijn om tot een mooi geheel te komen, lijkt het alsof er een bom is ontploft.

Maar goed, voorlopig geniet ik weer van de netheid in mijn kamer.

Gezelligheid speelt ook een belangrijke rol op mijn plekje.

Vandaar al die prulletje, glazen (allemaal van de kringloop) potten vol met kantjes, mijn handgemaakte Rosaberen, en andere Rosa creativiteit.

Mijn lapjes zitten in plastic dozen, zoveel mogelijk op kleur.

Ik heb het al eens geprobeerd op stapeltjes in de kast, maar dat was geen succes. 

Wat bleek ! ik had/heb meestal net het onderste lapje nodig en dan weet je natuurlijk wat er gebeurt.

Het kastje van het vorige week blogje verbergt een schat !

Ik ben gek op oude kantjes en bandjes, en heb dan ook een hele verzameling.

Netjes op kartonnetjes gedraaid is het toch een plaatje om naar te kijken.

Of ik ze ooit nog eens allemaal ga gebruiken ? Ik denk het niet. Mocht je dus net eens DAT lintje, kantje of bandje zoeken. Schroom niet om mij er naar te vragen.

Dan stuur ik je graag een stukje toe.

Knopen, kralen en allerhande kleine frutsels bewaar ik in jampotten, weckpotten enz.

En daardoor is het ook weer een gezellig, opgeruimd en makkelijk terug te vinden (vooral dat laatste is niet geheel onbelangrijk) plaatje.

Mijn allerkleinste zelfgemaakte beertjes bewaar ik in een oude witgeschilderde letterbak.

De binnenkantjes beplakte ik met knutselpapier, ik kocht eens zo een blok bij de Action.

Het lijkt zo net een gekleurde lapjes deken.

En dit heerlijk gevulde mandje staat er om nog even van te genieten.

Sinds kort ontvang ik elke maand een pakketje stofjes van de Fat Quarter shop in Culemborg.

Google even op Fat Quarter shop Culemborg voor meer informatie.

De tekst:

A Home Is Made For Love And Dreams

is dan wel heel toepasselijk.

10 rijen zitten er inmiddels aan elkaar van de Stonefields Quilt.

Nog 1 rij te gaan. Die gaat er vandaag aangezet worden.

De Flying Geese rand ligt ook klaar.

En ja ook alle hexagon bloemen (167 in totaal) zijn gemaakt, deze moeten nog wel op de ondergrond vastgezet worden. 

Maar 1 stap tegelijk.

Een marathon loper begint tenslotte ook met 1 stapje.

Fijne nieuwe week.