Ik zie de bomen vol bloesempracht.
De schapen grazend in de wei.
Ik voel de zon in al zijn kracht.
En ik weet: dit gaat nooit voorbij!
Daar, tussen de bomen van mijn bloesemlaan
word ik geroepen, ik moet nu gaan
Met de vogels vlieg ik mee
tot achter de horizon
Terug, terug naar waar het allemaal begon.
Onder andere dit gedichtje heb ik gisteren voor gelezen op de begrafenis van mijn vader.
Het was indrukwekkend en hartverwarmend alle reacties van iedereen.
Ik wil jullie daar voor bedanken.
Heel veel sterkte. Nu de drukte voorbij is, komt de tijd van het stille besef wat er verandert is en voor altijd anders zal zijn. Hou je geliefden maar dicht bij je en je herinneringen in je hart.
BeantwoordenVerwijderenLiefs en groet, M
Prachtig gedicht Marja. En wat goed van je dat je zelf een gedicht hebt voorgelezen op de begrafenis van je vader. Het maakt het allemaal net even persoonlijker. Met zo'n gedicht zeg je zoveel. Ook dat je zelf een hele warme en hartelijke persoonlijkheid bent, met wie iedereen onder deze omstandigheden natuurlijk meeleeft. Het is het minste dat wij kunnen doen. We staan allemaal machteloos. Maar de warmte en de verbondenheid om je heen maakt dat je toch weer door kunt gaan, voor Hans, voor je kinderen en kleinkinderen, ook al valt dat vast niet altijd mee. Zeker in het begin word je nog zo vaak op totaal onverwachte momenten gegrepen door het verdriet. Maar ik vind dat je dat verdriet ook een kans moet geven, het maakt onderdeel uit van het grote missen dat nu eenmaal aangebroken is, maar dat voor ons mensen toch altijd onbegrijpelijk zal blijven. Ik geloof niet in zwelgen in je verdriet, maar ook niet in 'flink doorgaan', ergens is een gulden middenweg te vinden en die zul je vast met hulp van Hans en je kinderen en kleinkinderen kunnen vinden, daar ben ik zeker van, maar ook dat dat niet gemakkelijk is. Ik wens je sterkte met het vinden van die weg. Dikke kus, Lidwien
BeantwoordenVerwijderenHallo Marja
BeantwoordenVerwijderenVim bezoek aan uw blog opnieuw en lees het nieuws van de dood van zijn vader. Mijn sympathie en worden met God! Kiss van Mal�
Marja,
BeantwoordenVerwijderenIk vind het moedig dat je gedichten hebt voorgelezen op de begrafenis. Ik kon dat niet. Nogmaals veel sterkte!
groetjes, Marianne.
Wat een mooi gedicht zeg. Nog heel veel sterkte toegewenst.
BeantwoordenVerwijderenPrachtig....... Heel veel sterkte met het verlies van je vader, zo onverwachts, zo onbegrijpelijk.... Het zal nog wel even duren voordat je het een plaatsje kunt geven, maar koester de mooie herinneringen, liefs Elly
BeantwoordenVerwijderen