Wat vreemd dat je er niet zult wezen.
Wanneer wij weer naar
huis zullen gaan.
Je zult niet in de kamer staan.
En ons begroeten als voor dezen.
O, die vertrouwde kleine dingen.
Die je zo onopvallend deed.
Die zullen wij missen.
Tot dit leed verstild is, tot herinneringen.
En ook al heb je ons verlaten.
Je laat ons nooit alleen.
Wat wij in jou bezaten.
Blijft altijd om ons heen.
Heel bijzonder heel gewoon.
Gewoon een heel bijzonder mens.
Een jaar is er alweer voorbij, wat vliegt de tijd. Het speelt zicht allemaal nog in mijn hoofd af alsof het gisteren was. Het telefoontje van mijn zus op mijn werk "de buren hebben pa gevonden, dood op zijn bed". En dan lijkt de rest zich af te spelen als in een roes. Twee ouders verliezen op dezelfde manier is net iets teveel van het goede. Maar nu een jaar later kan ik verder met de mooie herinneringen en heb ik het een plekje kunnen geven.
Ik zie de bomen vol bloesempracht
de schapen grazend in de wei.
Ik voel de zon in al zijn kracht
en ik weet: dit gaat nooit voorbij.
Daar tussen de bomen van mijn bloesemlaan
word ik geroepen, ik moet nu gaan.
Met de vogels vlieg ik mee
tot achter de horizon.
Terug, terug naar waar het allemaal begon.
De gedichtjes heb ik voorgelezen op de begrafenis van mijn vader. Ik koos ze uit omdat ze bij mijn gevoel en bij mijn vader pasten.
Wat vliegt een jaar voorbij, en wat is het lang als je iemand moet missen.
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Mooie woorden bij een ontroerende post. En wat is een jaar......
BeantwoordenVerwijderenVeel liefs en sterkte!
Ja meis, dat zijn en blijven altijd vervelende dagen. De eerste verjaardag, moeder-vaderdag, kerst en noem maar op. Ook ik mis mijn moeder en broer nog steeds. Iedere dag denk ik wel even aan ze.
BeantwoordenVerwijderenSterkte en een knuffel van Marian
jeetje..alweer een jaar verder...ik weet nog zo goed dat je het ons liet weten...
BeantwoordenVerwijderensterkte deze tijd...
lieve groetjes manuela
Marja heel veel sterkte, het blijven altijd moeilijke dagen en wat is een jaar, na 10 jaar kun je het gemis nog even heftig beleven.
BeantwoordenVerwijderenEen prachtig gedicht, het ontroerde me.
Liefs Mea
lieve meid, ik herken, voor mij alweet 19 jaar geleden, wat moi dat je dat gedichtje uitkoos. en dapper dat je het hebt voorgelezen. ik denk aan je, vandaag speciaal. liefs van jeany
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie woorden. Gek hé maar als ik het lees zie ik het beeld van mijn vader erbij. En bij mij is het nu 10 jaar geleden en het went maar vergeten NOOIT.
BeantwoordenVerwijderengroetjes Lia
Alweer een jaar voorbij, ook voor mij lijkt het 'gisteren' dat je het ons vertelde. Ik moet dan aan mijn vader denken die na de dood van mijn moeder die hij verschrikkelijk miste zei: en toch gaat de tijd snel. En dat is ergens maar goed ook. Ik vind dat je prachtige gedichten uitgezocht hebt. Ontroerend. Ik ben blij te horen dat je nu met het verlies kan leven, dat je nu verder kan gaan met de mooie herinneringen. Toch zal ik deze dagen extra aan jullie denken en positieve krachten jullie kant uitsturen. Dikke kus!
BeantwoordenVerwijderenJa lieve Marja,ook ik denk aan je ,je zult altijd aan hem denken,maar het verzacht wel een beetje.wat heb je mooie gedichten uitgezocht,heel persoonlijk.
BeantwoordenVerwijderensterkte deze dagen
OMa nijn
Mooie gedichten! Ze zeggen zoveel!!
BeantwoordenVerwijderenHet ga je goed.
De tijd vliegt... alweer een jaar geleden postte je volgens mij dezelfde foto. Het is fijn dat je het een plekje hebt kunnen geven en je mooie herinneringen kan koesteren aan je vader.
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend
desiree
Wat een prachtige gedichten. En wat stoer dat je die hebt voorgelezen. Veel sterkte verder met het gemis van je vader en geniet van al die mooie herinneringen die je met hem hebt.
BeantwoordenVerwijderenVerdriet Marja en het missen , ik geloof niet dat het ooit verdwijnt .
BeantwoordenVerwijderenMijn vader is al heel lang geleden gestorven toen hij nog maar 59 jaar was , ook onverwachts op de laatste dag van zijn vakantie .
Missen doe ik hem nog steeds .
Liefs en sterkte , Rini
Heel erg ontroerend en mooi geschreven...
BeantwoordenVerwijderen