Buiten en bezig zijn............

En dan zijn er maar zo weer een paar weken voorbij zonder een blogje.
Het lijkt een terugkerend item te worden.
Dat kwam vooral omdat we de afgelopen 2 weken op vakantie waren.
En de laptop wel mee was om toch een blog te plaatsen.
Het kwam er gewoon niet van.
Dus ga ik nog even terug naar begin maart.
10 maart welteverstaan.
We maakten op een mooie maandag een fietstocht richting Leiden, Zoeterwoude en 
weer huiswaarts.
Met een tussenstop bij park Cronesteyn.
Ik had ergens gelezen dat de lepelaars terug zijn, om hun nest te bouwen.
En aangezien er op dit moment nog geen blad aan de bomen zit,
een goede tijd om ze te kunnen zien.

Dit roodborstje zong uit volle borst zijn voorjaarslied.
Schuw zijn ze niet, wel waakzaam.

De nijlgans is een soort die vanuit gevangenschap steeds vaker voorkomt
in West-Europa.
Nestelt vaak in boomholte.

En dan zijn er de lepelaars.
Ze broeden in kolonies in bomen of riet.
Ze zoeken in ondiep water van sloten, meren, wadkusten en lagunes naar
kleine vissen, schelpdieren en kreeftachtigen.

De lepelaar is onmiskenbaar te herkennen aan zijn lepelvormige snavel.
Waarmee ie in water zijwaarts heen en weer beweegt.

Terug richting huis zien we in Munnikkenpolder nog de kleine zilverreiger.
Deze soort had ik nog niet eerder gespot.
Te onderscheiden van de de grote zilverreiger door zijn zwarte poten met
heldergele tenen en zijn zwarte snavel.

Natuurlijk werd er ook nog gehandwerkt.
Mijn borduurwerk Histoires de Moutons is af.

Mijn breiwerk, het Agnes vest, staat even stil.
De kleuren voor het inbreiwerk welke ik had uitgekozen zijn niet allemaal
naar mijn zin.
Er moeten wat andere kleuren voor in de plaats komen.
Daar ga ik me volgend week eens in verdiepen.

Blok 22 van de Nearly Insane quilt is af.
133 stukjes stof.
Het blok meet 6 x 6 inch.
Bovendien heb ik voordat we op vakantie gingen een stuk of 10 
blokken voorbereid.
Dat is me toch altijd weer een hele klus.
(en ik kan je nu al vertellen dat er in de vakantie geen blok is afgekomen 😉)

Af en toe brei ik een stukje aan de Northeasterly blanket.
Een sokkenwol restjes project.
Wanneer er weer restjes zijn kan er weer verder gebreid worden.
Het wordt dus allicht een meerjaren project.

Tot snel......maar ik beloof niets 😉
Tot een volgend blog.......

 

Op de fiets........

 

's Morgens hebben de auto's bevroren ramen.
Maar dan komt de zon erbij.
En is het lente begin maart.
We stappen weer op de fiets voor rondjes door de polder.
Brandgans en wilde eenden.

Bij het kleine eilandje in het Spookverlaat is het een drukte van belang.
De Fuut probeerde indruk te maken op een dame.

Nijlganzen en grauwe ganzen.

De Aalscholver.

Hazerwoude-dorp

Bergeenden bij de Munnikenpolder.

Bergeend.

Kievitten en grauwe ganzen.

Grutto's, kievitten en grauwe ganzen.

Doorkijkje bij de Spookverlaat.
Tot snel, tot een volgend blog.

Het wordt lente..............

En dan is het opeens Maart.
Gaat de tijd sneller naarmate je ouder wordt ?
Wie het weet mag het zeggen.
Het voorjaar is in aantocht.
Dat is duidelijk te merken buiten.
De vogels hebben het ook in de gaten.
Een ingebouwde biologische klok.
Er zijn dagen met regen, mist, wind maar wanneer de zon erbij komt
dan krijg je toch echt wel dat gevoel van een nieuw jaargetijde.

Ik heb de bloem van het groot Hoefblad al boven de grond gezien.
Tuinen vol met sneeuwklokjes.
Bermen met bloeiende narcissen en crocussen.
De katjes aan de bomen lopen uit.
Het wordt weer de tijd van, ogen goed open houden want er gebeurt zo veel buiten.
Ruiken aan de lente.
Luisteren naar de vogels.

Vandaag was een mooie zonnige dag om op de fiets te stappen.
En konden we zelfs in de zon op een terras bij Jeu de Boer.
Even genieten van een kopje koffie.

En dan zomaar in de polder de koereiger.
Nog nooit eerder gezien in onze omgeving.
Altijd je ogen open houden buiten.

Ik borduurde verder aan deze schaapjes.
En poeh hé wat zijn die draadjes van het linnen soms moeilijk te zien.
Maar een daglichtlamp doet in dit geval wonderen.

Ik zette een nieuw breiwerk op de naalden.
De Agnes Kofta van Wiola.
Garen: Ulrika
Naalden: 3 en 3 1/2

We zagen vandaag ook de eerste lammetjes buiten.
En denk je misschien waarom die rode verf op zijn rug.
Er liepen twee moederschapen met een lammetje.
Moeder 1 en moeder 2.
😀

En wandelen met de zon erbij is toch wel veel leuker dan in een grijze wereld
naar buiten gaan.
( en echt ik wordt nog steeds een beetje gek van blogger......want waarom ie deze foto nu weer hier onderaan zet ????? )

Tot snel.
Tot een volgend blog.